Misverstanden over de Wmo 2015

Misverstanden over de Wmo 2015

Kinderen, vrienden en buren zijn verplicht om te mantelzorgen. De speciale dagbesteding wordt straks wegbezuinigd. En moet ik uit het verzorgingshuis vertrekken om weer zelfstandig thuis te gaan wonen? Er doen veel misverstanden de ronde over de Wmo 2015. Wat is waar? Rijksoverheid publiceert een toelichting op 10 veelgehoorde misverstanden.

De misverstanden en een verkorte toelichting uit de publicatie:

1. “Als ik veel inkomen of vermogen heb, krijg ik geen maatschappelijke ondersteuning.”

Gemeenten mogen geen ondersteuning weigeren, ook niet als mensen een hoog inkomen of veel vermogen hebben. Wel mogen ze een hogere eigen bijdrage vragen.

2. “Kinderen, vrienden en buren worden verplicht mij te helpen.”

Kinderen, vrienden of buren zijn nooit verplicht om te helpen. Gemeenten mogen wel onderzoeken of het sociale netwerk kan helpen.

3. “Ik verlies mijn rechtszekerheid en word overgeleverd aan de willekeur van gemeenten.”

De Wmo 2015 biedt wel rechtszekerheid voor cliënten en beschermt hen tegen willekeur van gemeenten.

4. “Als het geld bij de gemeente op is, krijg ik geen ondersteuning meer.”

In de wet staat dat de gemeente maatschappelijke ondersteuning moet bieden als iemand niet zelf of met hulp van zijn netwerk kan meedoen in de samenleving of zelfredzaam kan zijn. Gemeenten moeten altijd aan deze wettelijke plicht voldoen. Ook als het geld op is.

5. “Mijn gespecialiseerde dagbesteding wordt wegbezuinigd en de gemeente zal mij afschepen met een algemene voorziening, zoals een activiteit in het buurthuis.”

Gemeenten moeten passende ondersteuning bieden aan mensen als ze niet zelf of met hulp van hun netwerk kunnen meedoen of zelfredzaam kunnen zijn, dat kan gespecialiseerde dagbesteding zijn. In dat geval moet de gemeente dat ook aanbieden.

6. “Gemeenteambtenaren hebben te weinig kennis van de zorg om te bepalen wat ik nodig heb.”

Gemeenten hoeven het onderzoek naar de persoonlijke situatie van cliënten niet zelf uit te voeren. Ze kunnen dit uitbesteden aan een externe organisatie, die ervaring heeft met zulke onderzoeken.

7. “Ik zal moeten vertrekken uit mijn verzorgingstehuis en weer zelfstandig thuis moeten gaan wonen.”

Mensen die al in een verzorgingshuis wonen, mogen hier blijven. Ze worden niet gedwongen om weer zelfstandig thuis te gaan wonen. Ze houden hun recht op een plaats in een instelling. Het kan wel zo zijn dat mensen moeten verhuizen naar een ander verzorgingshuis omdat hun eigen instelling gaat sluiten.

8. “Het is afhankelijk van de goede bui van de Wmo-consulent of ik de hulp krijg die ik nodig heb.”

De bui van de Wmo-consulent mag geen invloed hebben op de taak van de gemeente om passende zorg te bieden. Daarom staan in de wet regels voor een juiste behandeling, uitvoering van het onderzoek en rechten van cliënten.

9. “De gemeente mag mijn persoonsgebonden budget (pgb) afpakken.”

Na onderzoek kunnen gemeente een cliënt een maatwerkvoorziening aanbieden. Een maatwerkvoorziening is een individuele voorziening. Voorbeelden zijn een woningaanpassing of specialistische dagbesteding. Mensen die een maatwerkvoorziening krijgen, kunnen kiezen voor een persoonsgebonden budget (pgb). Maar alleen als ze voldoen aan twee voorwaarden. De eerste is dat de cliënt het pgb goed moet kunnen beheren. De tweede is dat de cliënt met het pgb veilige en goede ondersteuning moet inkopen.

10. “Gemeenten krijgen de beschikking over mijn medische dossier.”

De gemeente mag alleen weten dat iemand een indicatie voor de nieuwe Wet langdurige zorg heeft, maar krijgt niet te zien wat er in het dossier staat. De gemeente mag alleen gegevens bekijken als u daar toestemming voor geeft en alleen als het voor uw aanvraag voor hulp belangrijk is.

Tip: op de website van de NOS vindt u een duidelijk filmpje over wat er nu eigenlijk allemaal gaat veranderen met de nieuwe Wmo.